Agora!

 Agora!

Agora ஒரு முக்கியமான திரைப்படம் என்பேன்.  அது கிருத்துவம் ஒரு மதமாக வேறூன்றத் துவங்கியிருந்த நேரம். அப்போது எப்படி கிருத்துவத்தின் வளர்ச்சி அப்போதைய அறிவுசார் தளங்களை அழித்தது என்பதைப் பேசும் கதை Agora.

இதில் வரும் Hypatia என்ற பெண் அப்போதிருந்த பூமியை மத்திமமாகக் கொண்ட Heliocentric model ஐ  கேள்விக்கு உட்படுத்தி ஆராய்வார். கிருத்துவம் அதைக் கடுமையாக எதிர்க்கும். தொடர்ந்து அவள் பணி செய்வதைத் தடை செய்யும் விதமாக, அந்த நூலகம் எரிக்கப்படும்.

அந்தக் காட்சிகள் தத்ரூபமாக, எப்படி மனித இனத்தின் பொக்கிஷங்களான நூல்கள் அழிந்தன என்பதைக் காட்டும் காட்சிகளாக அமைந்திருக்கும்.  

இஸ்லாம் இனங்களால் நாலந்தா, விக்ரமஷிலா அழிந்ததை , சீன ஹன்களால் தக்ஷஷீலா நூலகம் அழிந்ததை, பாரசீகர்களின் டெஸிபோன் நூலகம் அழிந்ததை, அலெக்ஸாண்டிரியாவின் செராபியம் நூலகம், இன்னும் இன்னும் பல நாடுகளில் பல நூலகங்கள் அழிந்ததை காட்சிப்பூர்வமாக ஆவணப்படுத்தும் விதத்தில் இந்தத் திரைப்படம் மிக முக்கியமான திரைப்படம் என்று கூடச் சொல்லலாம்.

ஒரு காலத்தில் எந்த நூல்களை நூலகங்கள் தேடித்தேடி அழித்தார்களோ, அதே நூல்களை, புராணக் கதைகளை இப்போது அவற்றின் வெகு மதியை உணர்ந்து தேடோ தேடென்று தேடிக்கொண்டிருக்கிறார்கள். கிடைக்க வாய்ப்பில்லை என்பதுதான் உண்மை.  

பூமியின் பூர்வீகம் குறித்த பல அகழ்வாராய்ச்சிகளை நடத்தியிருக்கும் போதிலும் ஒரு முக்கிய அகழ்வாராய்ச்சி மூக்கின் மேல் விரல் வைக்க வைத்திருக்கிறது. அது மனித மரபணுவில் பூமியின் சரித்திரத்தை, விலங்கின சரித்திரத்தை பின்னோக்கிச் செல்லுதல்.

இந்த விதமான ஆராய்ச்சியில் தெரிய வந்திருப்பது என்னவென்றால் பல மில்லியன் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு கூட பூமியில் நாகரீகமடைந்த இனங்கள் வாழ்ந்திருக்கின்றன என்பதுதான். அப்படியானால் அவர்கள் யார்? இப்போது அவர்கள் எங்கே? நாமெல்லாம் யார்? அவர்களுக்கும் நமக்கும் என்ன தொடர்பு? இப்படிப் பல கேள்விகள் விடை தெரியவராமல் அறிவு சார் தளங்களைத் திணறடிக்கின்றன. பல மில்லியன் டாலர்கள் கொட்டி ஆராய்ந்து கண்டுபிடிக்க வேண்டி இருக்கிறது. அவர்கள் குறித்த தகவல் மத வளர்ப்பில் அழிந்த நூல்களில் இருந்திருக்கலாம் என்பது தான் அறிவியல் உலகின் பதைப்பாக இருக்கிறது. மத வளர்ப்பு குறித்து, இப்போது போல் வேறெப்போதும் மனித இனம் குற்ற உணர்வு கொண்டிருக்கவில்லை என்பது தெள்ளத்தெளிவு. மத வளர்ப்பு குறித்து செலவு செய்யப்படும் ஒவ்வொரு நாழிகையும், ஒவ்வொரு மனித ஆற்றலும் எதிர்காலத்தில் குற்ற உணர்வுக்கு மட்டுமே இட்டுச் செல்லும் என்பதும் திண்ணம்.

ஒரு மதத்தை, பிற மத நூல்களை அழித்து வளர்ந்தது எப்பேற்பட்ட தவறு என்பதை கடந்த சில நூற்றாண்டுகள் மனித இனத்துக்குப் புரிய வைத்திருக்கிறது எனலாம்.

நம் எல்லோருக்கும் ஒரு மதம் நிச்சயமாகத் தேவை என்றால் அது அறிவியல் மட்டும் தான் என்பதை இனி வரும் காலங்கள் நிரூபிக்கும் என்பதில் எள் அளவும் ஐயமில்லை. நாம் எத்தனை விரைவில் இதைப் புரிந்துகொள்கிறோம் என்பதை வைத்துத்தான் நம் மூளைச்சூடு தீர்மானிக்கப்படும்.