A Science Fiction @ Literary Yard magazine

@Thanks Literary Yard
https://literaryyard.com/2019/08/08/life-a-story-by-ramprasath/

Life – a story by Ramprasath

BY AUTHOR ON AUGUST 8, 2019 • ( LEAVE A COMMENT )

By: Ramprasath

Through the porous space, passing of the space fleet PHOENIX appeared like a drifting meteor. After 40 years of cryosleep, the programmed cryosleep chambers allowed the inhabitants to wake up as the fleet approached the configured destination.

Planet LIFE was spotted by Kepler located comfortably in the goldilock zone around its host star, ZEL10B. ZEL10B survived with four moons and a day in ZEL10B, according to calculations, seemed to last 44 hours. It was neigther hot, not too cold. To add to the glory, it circled around its host star while revolving by itself making the whole planet offer earth-like ecosystem for migration.

“Have we woken up much earlier?” Suzanne, the commander in chief of the fleet asked.

“Coz, I don’t see the planet” she said as she looked through the window. What she saw was porous space. There was no sign of a planetary system in sight.

Walter, the humanoid robot scanned through the sector again and ran the calculations. Once the super computers ran all the algorithms, results were scattered on the screen.

“As per mainframe, we are to travel another 40 light years to reach the planet LIFE” he announced.

“How is it possible? We have already travelled that distance. Haven’t we?” Suzanne asked.

“If LIFE is where it is supposed to be, our sensors should have by now detected a rocky mass twice the size of Earth but there is only empty space right infront of us, commander” Walter responded.

“What does that mean?” Suzanne asked.

“Our data shows that we are seeing what Kepler saw back in Earth. That could only mean, what we are looking at is so massive and it merely acts like some sort of a ‘mirror’. What our Kepler must have picked up is just a reflection of this planet through this mirror” Walter said.

Suzanne stared at Walter in disbelief.

7th Book - Varathatchana

One may argue that 'Varathatchana' was just a family novel. If you jumped into it, you might have taken one such stand on its flow. I am not going to completely disagree. For some reasons, I thought, the term dowry has been totally misinterpreted and my intention was to try social novel this time, as I didn't want to totally ignore that genre. I penned down my idea of 'dowry' in a 100+ pages novel which was later published by Kaavya publishers.

One, like the protagonist of this novel, you would not find elsewhere and if you asked yourself why, then I think the purpose of this 100+ pages would be served. Why the protagonist was in the way he has been in the novel, would not be a better question than, what makes of the protagonist, had he lived the way he did in this fiction? It is a question to ponder and I think, this perspective would make it a unique one. The fact that one such protagonist could only exists in such fiction, could not be an excuse was all I wanted to convey in this work. 

This book marked my 7th published work (5th in Tamil) and was released in 2018. This was also my 5th work that was published and released remotely with me being in US).

6th Book - Those Faulty Journeys

When everyone spoke of something in common, 'Ungal En Enna' spoke something that was both logical and yet, beyond common man's perception. The foundation of the book was strongly rooted on something that except me, no one else perceived previously. This was from the sociological perspective.

From a technical standpoint, at the time when Ungal En Enna was published, I met no one who had a strong understanding on Math Fictions. That was the motivation to rewrite Ungal En Enna in English. This translation went on, in parallel, when Ungal En Enna was being authored by me.

First, in 2017, Ungal En Enna was released but the reception was too pathetic. I was hoping, some one would acknowledge the work. I handed over a PDF copy of the book to a senior author who was also a mathematics professor. But he returned saying, the book was not up-to his expectations. When I enquired about his expectations, from what he answered, I could make out that he was looking for a 'part' in the 'whole' idea of a scientific work.

That was when I thought, I must look for someone who can 'certify' the work and to my luck, Alex Kasman, an american mathematician came to my risk. He gone through the work and acknowledged it and even gave a home in his long list of mathematical fictions. But the point was, he strongly disagreed in the book's agenda. That was OK with me, because, in a way, I wanted to conceal the core of the book and I was happy that with his disagreement, the core was super-concealed. Anyone who read his review, I am sure, would not take the book seriously and that, I considered, 'need' at the present. I needed no more acknowledgements.

This translated work came out in the name 'Those Faulty Journeys' through Emerald Publishers in 2018. Sad that many publishing houses didn't even go past the synopsis of the book. They ruled out publishing the work saying, the work was too technical for wide audience. In Tamil, if you consider original works, Ungal En Enna was the first original work in the genre Mathematical Fiction and I am proud about it knowing that me and my book, both are being ignored.

BUT, EVER SINCE THE BIG BANG, I THINK, GREAT THINGS HAVE ALWAYS BEEN IGNORED. ISN'T IT?

5th Book - Inexhaustible

By the time, I penned down 'Atchayapathra', I knew, it was going to be a unique script and therefore, I wanted to make the idea's presence global. That was the prime motivation towards translating it in English and 'Inexhaustible' was born.

The idea was I didn't want the target audience to be restricted to Tamil readers. Until that point in time, the only other work of mine that I had translated in English was 'Ungal En Enna'(Those Faulty Journeys). But when it came to publishing, Inexhaustible preceded 'Those Faulty Journeys'.

The reason was simple. Between 'Inexhaustible' and 'Those Faulty Journeys', 'Those Faulty Journeys' was more significant content-wise.

Sura and Westland had the same reasons to turn down this work.

'Your work is too technical for broad spectrum of target audience'. 

I have to give in. I had to go with Emerald Publishers, again, not because it was the best home but because, I didn't have a choice.

Inexhaustible was published by Emerald Publishers in 2018. That was my first work in English. This transformation, I considered, very significant for a budding writer. This work marked my 5th fictional work, though a translation of one of my original work.

4th Book - Atchayapathira

While penning down 'Irandu Viralgal', I conceived an idea. The idea was fresh, first of its kind and therefore, was compelling to put down in words and 'Atchayapathra' was born.

The name was derived from Tamil word 'Atchayapathiram' which meant, a vessel that could give boundless food. I found the derivative convincing to the idea I conceived and hence the title.

This novel was also written in the backdrop of IT industry, its culture and a reflective of common people's perception on IT industry.

This book marked my 4th fictional work in Tamil. This was in the fag end of 2017 and was published by Vathini publishers. Honestly, I didn't like the way, the publisher came out with the wrapper. Later, I realized, there were limits in getting the work done remotely from 12000 miles away. No one to be blamed. It was just the way it worked. (But I would like to also highlight that, just because a certain thing worked a certain way doesn't mean, it was right).

If you considered the evolution of bank heist methods and techniques in the last 100 years, you would agree that this book and the idea it conveyed in 20000 words stood unique and never told before. 

3rd Book - Irandu Viralgal

While penning down 'Ungal En Enna', I kept conceiving numerous ideas. Time, despite being a construct, became insufficient too. So soon after completion of Ungal En Enna and its release, I flew back to US and after settling at work, I penned down 'Irandu Viralgal'.

To tell about 'Irandu Viralgal', it is a novel written in the backdrop of IT industry. It also talks about some of the dark areas of IT culture and common people's perception on IT industry. This novella evolved into a suspense novel. I never wanted to be a 'Suspense, thriller Engine' that if fed with an idea, turns it into a suspense thriller novel. There are many writers who function this way and I thought, I do not need to me to be one of them.

Irandu Viralgal, content-wise is a short novel and there was no intention behind it. In general, I do not prefer to rush to a stereotype.

This time I did this with Vathini publishers remotely with me being in US since I could not travel to India to organize a release function for this book.

Primarily, these efforts helped me to keep myself focused, fight depression and accumulate all my efforts to bring out something more productive which is both progressive and meaningful. These days I was in US, working for a company as an IT contractor and kept hitting gym an hour everyday. I sincerely hoped that, at some point in time in the future, these efforts would add more glory to life.

2nd Book - A Mathematical Fiction

'Ungal en enna' is by far, the book authored by me that has the craziest of my ideas. But if you read the book, you will realize that  neither the book is crazy nor me. In fact, the book would even logically quite convincing to you to an extent that you will not have a counter-argument to any of the argument that the book has laid in front of you.

So does that mean, this book is flawless? No. As a reader you would never have seen human relationships this way before and that is the only flaw there can be. It all depends on how deeper have you perceived the subject. If your perceptions in human relationships are at a very elementary level, you may find this book, unrealistic and crazy. In other words, if the book appears unrealistic and crazy, chances are, your perceptions in human relationships are very basic.

After I did my first work 'Oppanaikal kalaivatharke', I wrote two novellas but towards the end, they failed to impress me. This was the year 2015. It was the end of 2015 and in a few days 2016 was to be born. I conceived an idea based on what I discussed in my first book. The idea was based on the question: "How to model human relationships?".

I developed my own theory and elaborated it in 200+ pages and then 'Ungal en enna' was born.

Some good things to count on this book are:

1. This book marks the first and only original work in the genre, Mathematical fiction in Tamil. (The others are not original and were written for academic purposes).

2. It has been more than 2 years since the release of this book and there are no other mathematical fiction original works in Tamil after this.

3. Some of the things discussed in this book, are becoming real these days.

4. Senior writers in Tamil have not approved this work for a mathematical fiction yet but a mathematician and a researcher in College of Charleston, South Carolina, USA has approved this work for a mathematical fiction and honored this work by giving it a place in his long list of math fictions from across the world.

I came down from US to India for stamping in December 2016. US embassy in India kept me in a long wait. I took this as a 'directional sign' for publishing this work. Most publishers and fellow writers didn't even had a clue, what a mathematical fiction genre was. This was my problem to hit. To whoever I shared the work, I wasn't getting a 'verbal approval'. There was no appreciation. None wanted to get into a debate. Most tried to avoid a debate and the few who tried it were intended to know about it by getting into one which annoyed me.

They mostly were doubtful if it was a 'work' at all. I could make out that, a lot expected the work to resonate the qualities found in Tamil family novels that are filled with tears, emotions, sentiment, nativity etcetera.

Finally, after a lot of turbulence, I ended up publishing this work with Kaavya publishers not because it was the best placement but because I didn't have many choices to pick one from. The publisher had arranged for a book release function at Iksa Center, Egmore on the day of new year 2017. I gave a short 2 minutes speech to a bunch of say 50 people of which 10 are authors. So you can imagine how grand release it was.

Irrespective of who approved or ignored this work, it has now become a part in Tamil literary history. 

The one that marked frenzy of a crazy writer

Soon after my first novel work, I did something for around 90 pages just for the fun of doing it.

I was simply 'David' of Alien Covenant, trying to create something just for the fun in it. 'Mudichu' was that 2nd novel and then this time, I wanted to explore, book launching menaces.

So I approached a publisher who read my work and came forward to bring it into a book. But then the novel 'Mudichu' was just 100 pages. Therefore, I included my first work 'Oppanaikal kalaivatharke' with 'Mudichu'. They together weighed 300 pages and with that page count I was ready for my first debut book.

That led to the release of 'OppanaikaL kalaivatharke' by Kaavya publishers. This was in January 2014.

This release was just to get a grip of Book publishing, publishing procedures, marketing stuffs, fill nostrils with the first smell of your own book and that divinish feeling and so on. Several sad truths about publishing industry surfaced and it was a good learning. I was in Chennai those days working for Capgemini Consulting.

Kaavya Shanmuga Sundaram had arranged for a book release function in the book festival that held in YMCA ground, Nandanam. I learnt something very quick in those days. It was about the rate at which I could create a 100 pages novel. I learnt that I don't belong to those who come up with one book per year. I have always had the writer's itch and writing a few pages was like having a tea or a soft drink in leisure. Ideas kept flowing in my mind and that gave all the motivation to write in wide variety of topics.

As far as I observed, ideas were keys and I was getting them at a much faster rate. So I never had the luxury of waiting for a quality idea to put forth in a book. Rather I was always bombarded with ideas and have felt the urge to put them in words so as to take the credit of 'first time in the history of ....' thing.

Therefore, I was not in resonance with the publishing industry's wavelength. The other thing was in the way I looked at things. It was not regular. It was not normal. It was way too far and much ahead. So when a publisher read my book, he was not always convinced with my work at first instance. If I were to publish my work with a publisher who got a perfect rhythm with my ideas, then, I might have to wait for years in a row.

So I was forced to find my own publisher and at one point, I was glad if I got someone published what I gave and I was able to point my finger to a publisher when someone approached me asking for one of my book.

'Oppanaikal Kalaivatharke' This book marked the frenzy of a crazy writer whose ideas, he is much proud of and claims much ahead of time and yet, mostly unread.

SOLARIS (2002)

SOLARIS (2002)

Yet another movie adaptation from a novel work by Stanislaw Lem.

SOLARIS is by-far a direct evidence to admittance by Hollywood on the influence of cosmic forces in human behavior.

It has been a long debate and science has so far been perceived to function exactly opposite to vedic astrology of Indian Hindu mythology. But I see this movie, quite convincingly arguing that influence of cosmic forces on human behavior is yet, a mystic part of science.

Though the film carries fantasy elements throughout, it kinda is framed around this 'influence' idea. There are no 'action' elements in this movie. The movie is more conversational and I think, might not have costed much from the production perspective.

Glad to see James Cameroon in the producers list. In fact, I picked this move to watch because of his name.

சுஜாதாவின் ' நகரம்'

'நகரம்' சுஜாதா எழுதியது. தமிழில் சிறந்து நூறு சிறுகதைகள் வரிசையில் இடம்பெற்றிருக்கிறது.

வள்ளியம்மாள், பாப்பாத்தி என்கிற தன் உடல் சுகமில்லா பெண்ணை மருத்துவமனையில் சேர்க்க அழைத்து வருவதில் துவங்குகிறது கதை. பிறகு, ஒரு எளிமையான கிராமத்து தாயிடம் அந்த மருத்துவமனை நிர்வாகம் நடந்து கொள்ளும் விதத்தில், அவள் அச்சமுற்று, குழம்பி, ரசீதுக்கும் இன்ன பிற மருத்துவமனை சார்ந்த ஸ்திதிகளுக்குமாய் அலைகழிந்து தன் மகளை கண் முன்னே போதரவாய் பார்த்து நடத்திக்கொள்ளும் மருத்துவமுறை எதுவோ அதற்கே திரும்பிவிடலாம் என்று எண்ணி மீண்டும் கிராமத்துக்கு பாப்பாத்தியுடன் பேருந்து ஏறுவதில் முடிகிறது கதை.

1940களில் புதுமைப்பித்தன் செய்ததை 1970களில் சுஜாதா செய்தார் என்றால் மிகையில்லை. சிறுகதைகளின் அத்தனை வடிவங்களிலும் முயன்று பார்த்தார் சுஜாதா. சுஜாதா மறைந்து 10 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாகிவிட்டது என்றாலும்  இன்றைக்கு நடக்கும் புத்தக கண்காட்சிகளிலும் அவர் தான் பெஸ்ட் செல்லர். சுஜாதாவின் சிறப்பே அவரது உரை நடை தான். ஒரு விதமான ஹாஸ்யம்ம் ததும்பும் எழுத்து நடை அது. சுஜாதாவை ஊன்றிப்படித்தவர்களுக்கு அவருடைய நடை ஒரு வியாதி போல ஒட்டிக்கொண்டுவிடும்.

சொல்ல வந்ததை விதம் விதமாக சொல்லி சோதித்துப்பார்த்தார் எனலாம். ஒரு சிலவற்றில் காட்சியாக. ஒரு சிலவற்றில் வார்த்தைகளாக. ஒரு சிலவற்றில் வெறும் வெற்றிடமாக. இப்படி வார்த்தைகளைக்கொண்டு இஷ்டத்துக்கும் விளையாடியிருக்கிறார் சுஜாதா.   ஒரு நாவலில் வில்லன் தலை கீழாக விழுவான். அதை 'விழுந்தான்' என்பதை மட்டும் தலைகீழாக அச்சடித்திருப்பார்கள். உண்மையில் அது அவராக உருவாக்கியது அன்று.

சுஜாதாவுடன் ஆரம்ப கட்டத்தில் பழகியவர்களால் சுஜாதாவுக்கு அறிமுகப்படுத்தப்பட்டு அதை சுஜாதா தன் கதைகளில் பயன்படுத்திக்கொண்டார் என்பது நம்பத்தகுந்த தகவல். ஆயினும், இம்மாதிரி வார்த்தை விளையாட்டுக்களைப்பற்றி நினைத்தால் சுஜாதா நினைவு தான் வருகிறது. அது தான் சுஜாதா என்று நினைக்கிறேன். ஒரிஜினலையே மறக்கடிக்க வைக்கும் தன்மை இவருக்கு இருக்கிறது.

உண்மையில் இலக்கியம் என்பதை யாரொருவரும் எடுத்த எடுப்பிலேயே பழகிவிட முடியாது. அதற்கு முதலில் ஒரு பரிச்சயம் வேண்டும். அது வெகு ஜன எழுத்தில் தான் சாத்தியம். சுஜாதா என்னதான் வெகுஜன எழுத்தில் புழங்கினாலும், அவர் எழுதிய பல ஆக்கங்கள், பல சிறுகதை வகைமைகளுக்கு இப்போதிருக்கும் கிராமர் என்றால் அது மிகையில்லை.  

பாதசாரி விஸ்வநாதன் எழுதிய 'காசி'

பாதசாரி விஸ்வநாதன் எழுதிய 'காசி' சிறுகதையும் தமிழின் நூறு சிறந்த சிறுகதைகளில் ஒன்றாக தேர்வாகியிருக்கிறது.

காசி திறமைசாலி. புத்திசாலி. சாமான்ய மனிதர்கள் வாழும் தினசரி வாழ்க்கையில் விருப்பமில்லாதவன். அப்படியானால் அவன் வெற்றியாளனாகியிருக்க வேண்டுமே? இல்லை. அங்கு துரதிருஷ்டம் விளையாடிவிடுகிறது. ஆம். இதை குறித்துக்கொள்ளுங்கள். துரதிருஷ்டம். எந்த வேலையிலும் அவனால் ஒன்ற முடியவில்லை. இதற்கு அர்த்தம், அவனது திறமைக்கு ஏற்ற வேலை இல்லை அது என்பதுதான். ஓரிரு இடங்களில் ஒன்றிவிட்டு பின் தொடர்ச்சியாக இயங்க முடியாமல் வந்துவிடுகிறான்.

சாமான்ய மனிதர்கள் அளவுக்கு அறம் இன்றி, உண்மைகளை தேவைக்கேற்ப வளைத்து, அடுத்தவனை இறக்கி, ஏமாற்றி வாழ காசிக்கு வரவில்லை என்பதை விட அவ்விதமாக பிழைக்க விருப்பமில்லை. விளைவு, மன நலம் பாதிக்கப்பட்டவன் என்று முத்திரை  குத்தப்படுகிறான். அவனுக்கு பிறகு என்னாகிறது என்பது மீதிக்கதை.

காசி சிறுகதையை காசி போன்ற அத்தனை அதீத திறமைசாலியாக இருந்தும், துரதிருஷ்டத்தின் காரணத்தால் சாமான்ய மனிதர்களுடன் பிழைக்க நேர்ந்து எண்ணிக்கையில் அதிகமுள்ள சாமான்யர்களின் கூட்டுச்சதியால் வீழும் அத்தனை மனிதர்களுக்கும் பொருத்திப்பார்க்கலாம். பாராமுகம் , கள்ள மெளனம் போன்றவர்களால் வஞ்சகம் செய்யப்படுவதை எதிர்த்து நிமிர்ந்து நிற்கு ஓரளவுக்காவது அதிர்ஷ்டம் வேண்டும் என்பது சத்தியமான வார்த்தை.

கொள்ளை அழகாக இருந்து, சுமாரான தோற்றம் கொண்டவர்கள் வீட்டுக்கு மறுமகளாகிப்போய் ஒரே வருடத்தில் கிழிந்த நார் போல் ஆன பெண்களை கண்கூடாகப் பார்ததிருக்கிறேன். காசி கதையை இந்த சூழலுக்கு பொருத்திப்பார்க்கலாம்.

அதீத திறமைகள் கொண்டிருந்தும், சில்லறையாக நடந்து கொள்ளும் நான்கு பேருக்கு மத்தியில் அரசாங்க உத்தியோகத்தில் அமர நேர்ந்து, முப்பது வருட அனுபவத்தில், ஒன்றுமில்லாமல் வீணாய்ப்போனவர்களை பார்த்திருக்கிறேன். காசி கதை, இப்படிப்பட்டவர்களுக்கும் பொருந்தும்.

அதீத திறமைகள் இருப்பதாலேயே, 'இவனை வீட்டுக்குள் விட்டால் நம் இடம் போய்விடும்' என்கிற பயத்தில் பெண் வீட்டாரால் பெண் தரப்படாமல் புறக்கணிக்கப்பட்டு, பெண் கிடைக்காமல் போகும் ஆண்களை பார்த்திருக்கிறேன். காசி கதை, இப்படிபட்டவர்களுக்கும் பொருந்தும்.

நான் பள்ளியில் படிக்கிறபோது எனக்கு ஒரு ஆங்கில வாத்தியார் பாடம் சொல்லித்தருவார். அவரிடம் என் வகுப்பில் சில மாணவர்கள் டியூஷன் சென்றார்கள். அவர்கள் அவரை 'ஓரினச்சேர்க்கையாளன்' என்று சொல்லி நான் கேட்டிருக்கிறேன். அதனால் அவர் வகுப்பென்றால் கொஞ்சம் பயம். அவரை விட்டு ஒதுங்கிச்சென்றிருக்கிறேன். பன்னிரண்டாவது முடித்து நல்ல மதிப்பெண் எடுத்து கல்லூரி சேர கவுன்சிலிங் சென்றபோது எனக்கும் அந்த வாத்தியாருக்கும் தெரிந்த பொதுவான நபர்களால் அவர் அப்படி எல்லாம் இல்லை என்றும் ஆங்கிலத்தில் வெகு புலமை இருப்பதால், உடன் வேலை பார்த்த சிலர் இவர் பெயரை கெடுத்திருக்கிறார்கள் என்பதும் தெரியவந்தது. இதுவெல்லாம் ஒரு சாம்பிள் தான். காசி கதை, இப்படியும் புரிந்துகொள்ள பயன்படும்.

இப்படி காசி கதையை பல சூழல்களுக்கு பொருத்திப்பார்க்கலாம். அந்த காரணத்துக்காகவே சிறந்த கதைகளில் ஒன்றாய் தேர்வு செய்யப்ப்பட்டிருக்கும் என்பது என் அனுமானம்.

நல்ல விஷயங்கள் நம்மை சுற்றி எங்கெங்கும் விரவிக்கிடக்கின்றன. நாம் தான் அதை கெட்டதிலிருந்து பிரித்துப்பார்த்து எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும்.

கெட்டது போல் தோற்றம் தரும் ஒன்று மிக மிக நல்லதாக இருக்கும். கெட்டது என்று புறக்கணித்தால் நஷ்டம் நமக்குத்தான்.
அதேபோல் நல்லதைப்போல் தோற்றம் தரும் ஒன்று உண்மையில் உள்ளுக்குள் மிக மிக மொன்னையாக இருக்கும். 'கெட்டதாக ஏதும் கேள்விப்படவில்லை' என்பதாலேயே அது நல்லதென்று கொள்வதிலும் நஷ்டம் நமக்குத்தான்.


காசி இந்த முரண் குறித்துத்தான் பேசுகிறது என்றே புரிந்துகொள்கிறேன்.

ஞானப்பால் - ந.பிச்சமூர்த்தி

ஞானப்பால் - ந.பிச்சமூர்த்தி

தவசிப்பிள்ளையின் சத்திரத்துக்கு லிங்கங்கட்டி வந்து சேர்ந்து ஒரு வருடம் ஆவதிலிருந்து சிருகதை துவங்குகிறது. லிங்கங்கட்டியிடன் சேறும் பணத்தின் மீது பொறாமை கொள்ளும் தவசிப்பிள்ளை அதை தங்கமாக்கி அணிந்துகொள்ள அறிவுறுத்துகிறார். தங்கமாக்கி அணிந்துவிட்ட பிறகு அதை ஒரு நாள் லிங்கங்கட்டி தொலைத்துவிடுகிறான். அதோடு அவன் சத்திரத்தை விட்டு வெளியேறுவது ஞானப்பால் அடைவதற்கு ஒப்பானது என்கிற ரீதியில் கதை முடிகிறது.

இரண்டு மனிதர்களுக்கிடையே உள்ள சம்பாஷனையின் மூலம் பிற எதையும் காண்பது என்பது அந்த இரண்டு மனிதர்களின் பார்வையிலான அக மற்றும் புற உலகின் அர்த்தங்களின் மூலம் பிற எதையும் அணுகுவதாகும். இந்த அர்த்தங்களுமே அந்த இருவரது பார்வைகளின் ஊடாக விரிபவைகள் மட்டுமே.

பிச்சமூர்த்தியின் கதைகள் இந்த பார்வைகளினூடே இயங்குபவை, பொருள் தருபவை என்பது என் புரிதல். இந்த வகையில் அமைந்த சிறுகதைகளின் முன்னோடி பிச்சமூர்த்தி எனலாம். இதனால் பிச்சமூர்த்தியின் கதைகளில் கதை மாந்தர்களும், அவர்களின் சமூக இடங்களும் குறித்த விவரணைகள் முக்கியப்படுகின்றன.

புதுமைப்பித்தன் சிறுகதை வகைமைகள் எல்லாவற்றையும் முயன்று பார்த்தார். ஒரு வித எக்ஸ்பெரிமென்டல் மனோ நிலை அது. மெளனி அக மன உணர்வுகளை பிரதிபலித்தார்.கு.ப.ராஜகோபாலன் மரபார்ந்த எழுத்தை விட்டு விலகி,  நவீனத்துவப்பாதையில் பெண் அபிலாஷைகளை பதிவு செய்தார். பிச்சமூர்த்தி மனிதர்கள் மூலமாக, மனிதச்செயல்பாடுகளில் வழி கடத்தப்பட்ட அர்த்தங்கள் வழி அர்த்தங்களை பதிவு செய்தார் எனலாம். 

விடியுமா - கு.ப.ரா

விடியுமா - கு.ப.ரா


இந்தக்கதையில் வரும் பெண்ணின் கணவன் சீரியஸ் என்று தந்தி வருகிறது. உடனே மனைவியானவள் சொந்தங்கள் சகிதம் ரயிலேறி சென்னைக்கு வருகிறார். வரும் வழியில் 'இவரால என்ன சொகத்தை கண்டேன்' என்கிற ரீதியில் புலம்புகிறார். வந்து சேர்ந்தபோது அவரின் கணவர் முந்தினம் இரவே இறந்திருப்பது தெரிய வரும்போதும் 'விடிந்துவிட்டதாக' அர்த்தப்படுகிறது.

கு.ப.ரா என்கிற கு.ப.ராஜகோபாலனின் சிறுகதைகளில் குடும்பம் என்கிற அமைப்பைத்தாண்டி, பெண்கள் அவர்களின் உண்மையான சுயத்தோடு  வெளிப்படுவார்கள். இது கு.ப.ராவின் காலத்திலான மரபார்ந்த பாத்திரப்படைப்புகளிடமிருந்து வெகுவாக விலகி இருக்கும். கு.ப.ரா அறியப்படுவதற்கு காரணம், கு.ப.ராவின் காலகட்டத்தில் அவர் சுவீகரித்துக்கொண்ட நவீனத்துவ சிறுகதை வடிவம். அந்த வடிவத்தில் அவருடைய பெரும்பாலான சிறுகதைகள் பேசியது பெண்ணுலகம். அந்த உலகின் அந்தரங்க அபியலஷைகள், அதற்கு எதிராக இயங்கும் குடும்ப அமைப்பு.

புதுமைப்பித்தன் சிறுகதை வகைமைகளை முயற்சித்தார் என்றால் கு.ப.ரா ஒரு குறிப்பிட்ட வகைமை, அதாவது நவீனத்துவ கதை சொல்லலில் பெண்களின் தீரா உளக்கிடக்கைகளை காட்சிப்படுத்துவதில் முன்னோடியாக தன்னை முன்னிருத்திக்கொண்டவர் என்று சொல்வது பொருத்தமாக இருக்கலாம்.

கு.ப.ராவின் எழுத்தின் அடையாளம் அதுதான் என்று நினைக்கிறேன். 

அழியாச்சுடர் - மெளனி

அழியாச்சுடர் - மெளனி


தமிழில் மிக முக்கியமான சிறுகதைகள் வரிசையில் அடுத்து மெளனியின் அழியாச்சுடர் சிறுகதை. புதுமைப்பித்தன் எல்லா சிறுகதை வகைமைகளையும் முயன்று பார்த்தான் என்றால், மெளனியின் சிறுகதைகளில் கதை மாந்தர்கள் தங்கள் 'உள்ளுக்குள்' பேசுபவர்களாய் இருப்பார்கள். இப்படியாக அவர் எழுதியிருக்கும் மொத்த சிறுகதைகள் 24 தானாம். ஆனால் இந்த 24ல் மெளனி தமிழ் சிறுகதையின் மிக முக்கிய கதாசிரியர் என்றாவது, அவரது சிறுகதைகளில் காணப்படும் 'மனதுக்குள்ளாக பேசிக்கொள்ளும்' தன்மையால் தான்.

இலக்கியத்தின் அழகியலை ஒட்டுமொத்தமாக உள்மன சம்பாஷனைகளை விவரிக்கவென பயன்படுத்தினால் விளைவது மெளனியில் சிறுகதைகள் என்பது என் வரையிலான புரிதல். உள்ளுக்குள்ளாக குழைந்து எழுதுவதால், தத்துவ விசாரங்களாக இருக்கக்கூடிய வாய்ப்புகளே அதிகம் என்பதால் மெளனியின் சிறுகதைகள், பெரும்பாலும் மற்ற சிறுகதைகள் போல், முதலாளித்துவம் , விளிம்பு நிலை மனிதர்கள், துக்கம், கண்ணீர் என்றெல்லாம் இருப்பதில்லை. இக்காரணத்தினாலேயே மெளனியின் சிறுகதைகளில், வட்டார வழக்கு, வட்டார அடையாளங்கள் என்பதெல்லாம் அதிகம் இராமல் இருப்பதை அவதானிக்க முடியும். அவைகளெல்லாம் அவரின் ஆக்கங்களில் முக்கியத்துவம் பெருவதில்லை.

உள்முகமாக சிறுகதைகள் இருப்பதாலேயே, மெளனியின் சிறுகதைகளில் வரும் கதை மார்ந்தர்கள் பெரும்பாலும் மெளனியின் சாயலிலேயே தான் இருக்க வேண்டும் என்றும் நான் கருதுகிறேன். பின்னாளில் பாலகுமாரன் இவ்வாறு எழுதியிருக்கிறார் எனினும், அவர் உள்முகமாக எழுதுவது பெரும்பாலும் ஒரு டூல் போன்றே அந்த ஆக்கத்திற்கு பயன்பட்டிருப்ப்பதை பார்க்க முடியும். ஆக என் வரையில், மெளனியின் சிறுகதைகள் வெறும் உள்முகமாக உள்மன சஞ்சரிப்புகளை மட்டுமே கற்பனை வளத்துடன் அழகான வார்த்தைக்கோர்வைகளால் வருணிக்கப்படும் சித்தரிப்பு என்றே புரிந்துகொள்கிறேன்.

இன்றைக்கு பலர் இந்த விதமான சிறுகதைகள் எழுதிப்பழகலாம். இவற்றுக்கெல்லாம் தமிழில் முன்னோடி என்கிற அடையாளமே மெளனியை மெளனி ஆக்குகிறது என்பது என் புரிதல்.

புதுமைப்பித்தனின் 'காஞ்சனை'

புதுமைப்பித்தனின் காஞ்சனை


மாய எதார்த்த கதைகளின் முன்னோடியாக தமிழில் காணப்படுவது புதுமைப்பித்தனின் காஞ்சனை.

எழுத்தாளன் ஒருவனின் மனைவி ஒரு நாள் ஒரு பிச்சைக்காரியை, வீட்டு வேலைக்கென எடுப்பதில் துவங்குகிறது. அதன் பின் அவள் மனுஷியா, பேயா என்பதில் தொடர்கிறது, அப்படியே முடிந்தும் விடுகிறது.

இன்றைக்கு இந்தக் கதையை வாசிக்கையில் இவ்வளவுதானா என்று தோன்ற வைக்கலாம். ஆனால் இந்தக்கதையின் சிறப்பு என்னவெனில், சிறுகதைகளின் எல்லா வகைமைகளையும் முயன்று பார்த்த புதுமைப்பித்தன் இந்த முயல்வுகளையெல்லாம் 1940 களிளேயே செய்திருக்கிறார்.

பெரும்பாலும் அற உணர்வுகளை வெளிப்படுத்தும், 'இறுதியில் எல்லாம் சுபமே' என்கிற தனமான குடும்ப கதைகளுக்கு மத்தியில் புதுமைப்பித்தனின் படைப்புகள் மிக மிக வித்தியாசமாகவும், அந்த  காரணத்துக்காகவே ஆங்காங்கே சலசலப்பையும் உருவாக்கியவதாகவும் இருந்திருக்கக்கூடும்.

இன்றைக்கு மாய எதார்த்த கதை உலகம் வெகுவாக விரிவடைந்துவிட்டது. அவற்றில் எனக்கு பிடித்தமானவை பெரும்பாலும் கணிதம் மற்றும் இயற்பியல் சார்ந்தவைகள். உதாரணமாக flatland. புதுமைப்பித்தனின் காஞ்சனையை இப்போது வாசிக்குங்கால் இன்றைக்கு முதிர்ச்சியுடன் எழுதப்படும் மாய எதார்த்த கதைகளின் வடிவத்துக்கு இந்த சிறுகதையின் வடிவம் துல்லியமாய் ஒத்திருப்பது ஆச்சர்யம்.

ஆயினும் புதுமைப்பித்தன் கணித சிறுகதை ஏதேனும் எழுதியிருக்கிறாரா என்று தேடிப்பார்க்கிறேன். ஒன்றும் சிக்கவில்லை. அதற்கு அவரை குறை சொல்ல இயலாது. ஏனெனில் கணிதம் இப்போது போல் அப்போது அத்தனை முதிர்ந்த நிலையில் இல்லை. நியாயமாக இந்த வகைமையை முயற்சித்திருக்க வேண்டியது சுஜாதா தான். ஆனால் அவரும் இந்த வகைமையை ஏனோ தொடவில்லை.

புதுமைப்பித்தனோ, சுஜாதாவோ இந்த காலகட்டத்தில் இல்லாதது எனக்குத்தான் இழப்பு. அவர்கள் உயிருடன் இருந்திருந்தால்,  நேரில் சந்திக்கையில் எனது 'உங்கள் எண் என்ன?' நாவலுக்கு ஒரு 'அட!' எனக்கு கிடைத்திருக்கலாம்.

புதுமைப்பித்தனின் 'செல்லம்மாள்'

புதுமைப்பித்தனின் 'செல்லம்மாள்'


செல்லம்மாள் பிரமநாயகம் பிள்ளையின் மனைவி.

பிரம நாயகம் பிள்ளை வேலை செய்யும் நிறுவனத்தின் முதலாளி அவருக்கு சம்பளத்தை அளந்து தான் தருகிறார். இந்த நிலையில் செல்லம்மாளுக்கு உடல் சுகமில்லாது போகிறது. இந்த சொற்ப சம்பளத்தில் பிரம நாயகம் பிள்ளையால் முழுமையாக பசியாறிக்கொள்ளவோ, முழுமையாக செல்லம்மாளின் வியாதியை குணப்படுத்தவோ முடியவில்லை.

வியாதி முற்றிக்கொண்டே போகிறது. இதனிடையே செல்லம்மாளின் வியாதியை குணப்படுத்தவும், அவளுக்கு போதுமான உணவை தந்திடவும், முதலாளியும் போதிய ஊதியம் கேட்க, தொடர்ச்சியாக இழுத்தடிக்கப்பட்டு , இறுதியில் ஒரு நாள் போதுமான பணம் கிடைக்கையில் செல்லம்மாள் நோய் முற்றி இறந்துவிடுகிறார். பிரம நாயகம் பிள்ளை முதலாளியிடமிருந்து கிடைத்த பணத்தில் செல்லம்மாளின் மரணம் குறித்து தந்தி அடிப்பதில் முடிகிறது சிறுகதை.

தமிழில் மிக முக்கியமான சிறுகதை என்று அடையாளப்படுத்தப்படும் சிறுகதைகளில் ஒன்று புதுமைப்பித்தனின் செல்லம்மாள்.

இன்றைக்கும் இதுதான் நிலை என்பதில் இந்த சிறுகதையின் முக்கியத்துவத்தை உணர்ந்துகொள்ளலாம். ஒயிட் காலர் பணிகளை விட்டுவிடலாம். அதெல்லாம் சொற்பமே. முதலாளி - தொழிலாளி உறவில் வெள்ளைக்காகிதத்தில் முத்திரை இட்டுத்தரப்படாத ஊதியம் தரப்படுகிற பணியிடங்களில் இன்றைக்கும் இதுதான் நிலைமை. கற்பனைக்கும் எட்டாத பணிகள். அங்காடித்தெரு போன்ற படங்களில் காண்பதெல்லாம் மிக மிக சொற்பம்.

முழுமையாக முதலாளிகளை குறை சொல்வதற்கில்லை என்பது என் வாதம். தொழிலாளி என்றொருவன் இல்லாவிட்டால் முதலாளி என்றொருவன் எப்படி உருவாக முடியும்? பார்ப்பது பத்தாயிரம் சம்பளத்தில் அரசாங்க உத்தியோகம் , ஆனால் நான்கு பிள்ளைகள் கொண்ட குடும்பத்தலைவர்களை பார்த்திருக்கிறேன். எந்த தைரியத்தில்? இதெல்லாம் விழிப்புணர்வு மிகுந்த இந்த கால கட்டத்திலும் நடக்கிறதுதான்.

ஐடியிலும் இதே நிலை. வாங்குகிற சம்பளம் என்பதாயிரம். அதில் நாற்பதாயிரத்துக்கு அபார்ட்மென்ட். மேற்கொண்டு எட்டாயிரம் இண்ஸ்டால்மென்டில் ஒரு சின்ன கார். மீதமுள்ள முப்பது சொச்ச ஆயிரங்களில் குடும்பம். இதில் ஸ்திரத்தன்மையற்ற இயல்புடையது தனியார்  நிறுவன வேலை. இவர்களுக்கெல்லாம் குருட்டுத்தனமாக பெண் கொடுத்து எடுத்து திருமணங்களும் செய்துகொள்கிறார்கள். திருமணம் செய்தால் அடுத்தது பிள்ளைகள் தானே. அப்படியானால் செலவுகள் மிகுக்கத்தானே செய்யும். செலவுகளை எதிர்கொள்ள இரண்டு பேருக்கும் வேலை. இப்படியாக செல்லம்மாள் சிறுகதை முக்கியத்துவம் பெறுகிறது என்றால் மிகை இல்லை.

இந்த லட்சணத்தில் பத்து வருட அனுபவம் பெற்றுவிட்டால் ஐடியில் தலைக்கு மேல் கத்தி தான். அதனால் உயிரைக்கொடுத்து வேலை பார்க்கிறார்கள். சில  சமயங்களில் நிஜமாகவே உயிரை கொடுத்துவிடுவதுதான் துரதிருஷ்டவசமானது. ஒரு பக்கம் ஜனத்தொகையை கட்டுக்கடங்காமல் பெறுக்குகிறோம். மறுபக்கம் திட்டமிடுவதே இல்லை. இப்படி இருந்தால் புதுமைப்பித்தனின் செல்லம்மாள் முக்கியத்துவம் பெறாமல் என்ன செய்யும்?

இந்த பின்னணியில் ஒரு சிறுகதை அது எழுதப்பட்ட காலகட்டத்தையும் தாண்டி  நிற்பதன், வாசிக்கப்படுவதன் உள்ளர்த்தங்களை புரிந்துகொள்ள முடியும் என்றே கருதுகிறேன். செல்லம்மாள் ஒரு நல்ல உதாரணம்.

M87 - Messier 87

M87 - Messier 87 - is in the Virgo constellation.

I am going to tell you something that you would not have heard from anywhere in the internet. In the 2nd week of April 2019 - which was last week - scientists came up with the relatively dimmer shot of a gigantic Black Hole.

Yeah. I can hear you yelling "We already knew it.".

But do you know why April?  Why not in February? Why not in January? Why April in specific?

Ok. Here is why?

Constellation Virgo could be visible only for 6 months from the plane of view of Earth, from somewhere in March to somewhere in August. In March and in August, the constellation might be at the peripheral and therefore we can't get a clean shot. So technically the best time to capture a clear shot of this gigantic thing is from April to July.

This is why we have this news, in April.

Otherwise, an Alien in M87, if possessed a powerful telescope and saw Earth, it probably might have seen Dinosaurs and Raptors.

Now do you understand, why 'being judgmental' is not entirely wrong?

உயிர்மையில் வெளியான என் சிறுகதை

உயிர்மையில் வெளியான என் சிறுகதை


https://uyirmmai.com/%E0%AE%87%E0%AE%B2%E0%AE%95%E0%AF%8D%E0%AE%95%E0%AE%BF%E0%AE%AF%E0%AE%AE%E0%AF%8D/%E0%AE%95%E0%AF%8B%E0%AE%B2%E0%AE%99%E0%AF%8D%E0%AE%95%E0%AE%B3%E0%AF%8D-%E0%AE%B0%E0%AE%BE%E0%AE%AE%E0%AF%8D%E0%AE%AA%E0%AE%BF%E0%AE%B0%E0%AE%9A%E0%AE%BE%E0%AE%A4%E0%AF%8D/

F.R.I.E.N.D.S

F.R.I.E.N.D.S


One of my very favorite web series on Netflix. I have seen this entire series once long back and since then, I have been repeating watching selective episodes that I liked the most. Its been more than a decade since this TV show ended in the US and yet, it is still the only one on FRIENDS. I mean, I have not seen any other show, as holding as, as captivating as F.R.I.E.N.D.S.

I watch this show (at least once in a day) whenever I feel like to laugh and sad to agree that there are no equivalents to this show in todays' date. Even if they made one, I don't think it would be as interesting as F.R.I.E.N.D.S. (I didn't like 'Whatsup velakari'. Stopped watching it from the 1st episode).

I tried so many other shows to find a likelihood with FRIENDS. 'Good Place' was once suggested to me, when I asked for tv shows that are FRIENDS-kind. I watched but I was not impressed. Gave up eventually. There are many subjective tv shows but not like FRIENDS.

Before Netflix, I had the habit of listening to Comedy Dramas. Crazy Mohan, S.Ve.Shekar to name a few drama creators. 'Ayiram uthai vaangiya aboorva sikamani', 'thathupillai', 'Athirstakkaran', 'Vaal paiyan' were some of my favorites of S.ve.Shekar. (These comedy shows were the only ones I agree with him. I am definitely not by his side in his politics). This fondness for mild-drama-comedies was contagious and they soon spread over to all my family. I even had CDs that I could run in my car when on long journeys.

Even then, FRIENDS, I would rank at the top on all these.  

Those Faulty Journeys - in Amazon

Glad to share with you all, Amazon link for my 8th Book 'Those Faulty Journeys' ...

https://www.amazon.in/dp/8179665003/ref=cm_sw_r_tw_dp_U_x_D8YRCbDSP3J72

Valkyrie - Movie

Valkyrie - Movie

Didn't expect Tom cruise in a very subjective profile.

Every country has an assassination story of one of its top political head. When and where are just variables. JFK for America, Gandhi for India and so on. Only a few leaders were filthy lucky to escape such grand plans. Valkyrie is all about the last assassination attempt on Adolf Hitler. Yet Hitler survived it only to kill himself (or to have gossiped so forever) 9 months later.

This movie plots around this vain attempt by a few rebellious German army men who loved their country more than their Fuhrer.

German fleets, aircraft, bikes, jeeps, bunkers, artilleries..... someone has done an extraordinary effort in recreating Germany in 1944 - 1945 period. More than that, I think, somebody must have enjoyed writing diaries in the mentioned period.

Hope what they showed in the movie was real. I mean, history can be manipulated. It is difficult to say which version is right. But what is quite evident is, irrespective of who is who, a group of people develop a common misunderstanding on grand propaganda, group together to take every step to bring down the propaganda and try their best to host what they believed in, which could again be a common misunderstanding.

But, Grouping, the one logical construct that aid in societal crimes is inevitable. That's a basic human activity. Even computers, when networked, talk to each other in a language quickly invented on the fly and exchange data meaningful only to them.

This film is available on Netflix.

Two Novels

Almost done with the two novel works that has been occupying my time in the last three months. Winter and its chillness were killing. Novel works were a good time pass. If these productive works were not there, I probably might have spent time idle. Idle minds are devil's workshop.  Aren't they?

The English one is at a whopping 30000 word count. Fear engulfs me on thinking about the editing work. Its going to be another pain but from the point of view of 'time pass', it is overwhelming. The title that I initially thought for it was, 'Do you see Alcor?'. I could not come up with any other title as attractive as 'Those Faulty Journeys', my second English work. This will be its title unless I or someone else come up with a better one.

It's Tamil version, I have titled as வதுவை - நாவல்.

I have injected as many perspectives of mine that are subjective, in these works. As long as you take it sportive and open for intellectual debates, this should be OK.

There is already a novel work in English that I am done with, a year back. Somehow didn't find time to place it anywhere. Planning to accommodate it in 2019. Have to start off with next novel. Have so many ideas to organize my thoughts against. Expect summer to be accommodative of it.

உயிர்மையில் என் சிறுகதை

உயிர்மையில் என் சிறுகதை வெளியாகியிருக்கிறது.

சிறுகதையை வாசிக்க பின்வரும் சுட்டியை சொடுக்கவும்.

https://uyirmmai.com/%E0%AE%95%E0%AE%B2%E0%AF%88-%E0%AE%87%E0%AE%B2%E0%AE%95%E0%AF%8D%E0%AE%95%E0%AE%BF%E0%AE%AF%E0%AE%AE%E0%AF%8D/%E0%AE%95%E0%AF%8B%E0%AE%B2%E0%AE%99%E0%AF%8D%E0%AE%95%E0%AE%B3%E0%AF%8D-%E0%AE%B0%E0%AE%BE%E0%AE%AE%E0%AF%8D%E0%AE%AA%E0%AE%BF%E0%AE%B0%E0%AE%9A%E0%AE%BE%E0%AE%A4%E0%AF%8D/


என் சிறுகதையை தேர்வு செய்து வெளியிட்ட ஆசிரியர், கவிஞர் மனுஷ்யப்புத்திரன் அவர்களுக்கு என் நன்றிகளை தெரிவித்துக்கொள்கிறேன்.

சிறுகதையை வாசித்துவிட்டு உங்கள் கருத்துகளை பகிர்ந்துகொள்ளுமாறு நண்பர்களை கேட்டுக்கொள்கிறேன்.

உயிர்மையில் என் சிறுகதை

உயிர்மை இணைய இதழில் எனது சிறுகதை வெளியாக இருக்கிறது என்பதை மகிழ்ச்சியுடன் தெரிவித்துக்கொள்கிறேன்.

என் சிறுகதையை தேர்வு செய்து வெளியிடும் உயிர்மை ஆசிரியர், கவிஞர் மனுஷ்யப்புத்திரன் அவர்களுக்கு என் நன்றிகள்.

"Those Faulty Journeys" in FlipKart

To ensure "Those Faulty Journeys" available for global readers, Emerald Publishers have made it available in Flipkart. Please click on the link below to buy....

Flipkart - https://www.flipkart.com/those-faulty-journeys/p/itmfcsqqvzhps96h?pid=9788179665008

Website - http://secure-web.cisco.com/1D0GdCWdKTz9DGNnDzYV8ob-VWD6QrC8sLCvDZ0-dJ7RndM7l68rp_jB1wEEk7Gp90jVeCvQl8wmTJq44fp8Y_lZRbgd4sINWqxpFqVDzcUAAq7gp2PJNHxJdfHW3u3PL-FEkFRb1GtItMk2Wrl8qN5A6i5KnAMN8-81XZnpvIxUEp-rDNvuvNAuelOD_594nert9k9uZGhp6K60fbn6KB7jPmtjzXoLq3s0dtI4ZIX-k4paqw9S9jaK-c0UF2bAW1R1O5jo39wadbvjLDBnwaSRaECuKVUOcIiNLllY75zlkliXJwyvJMWD9kg3zcsDQ/http%3A%2F%2Fwww.emeraldpublishers.com%2Fthose-faulty-journeys%2F

Emerald Publishers Stall in 42nd book festival, Chennai

மாதக்கணக்கில் தகவல்களை சேகரித்து, அவற்றை வகைப்படுத்தி, ஆராய்ந்து ஒரு தியரியை உருவாக்கி அதை ஒவ்வொரு வார்த்தையாக மாதக்கணக்கில் அமர்ந்து கோர்த்து, பிழை திருத்தம் செய்து  நாவலாக எழுதினால் ஒரு கண்டம் வரும். ஒரு பதிப்பாளர் அதை ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும். பதிப்பாள அங்கீகாரம் கிடைக்காமல், நாமாக வெளியிட்டுக்கொள்ள என்ன வழி என்று தேடி வெளியிட்டுக்கொள்ள இது அமெசான் கிண்டில் வெளியீடு அல்ல.

ஒரு பதிப்பாளர் இது நாவல் தான் என்று அங்கீகரிக்க வேண்டும். அந்த நூல் மேல் நம்பிக்கை வைக்க வேண்டும். அதை நூலாக வெளியிட முன்வர வேண்டும். இத்தனை மைல்கற்களுக்கும் பிறகு நம் 'கிறுக்கல்கள்' நூலாகி புத்தக திருவிழாவில் ஸ்டாலில் இடம்பெறுவதை காண கண் கோடி வேண்டும்.

கடைசியாக 2017 புத்தக கண்காட்சியில் பங்கேற்றது. 'உங்கள் எண் என்ன?' என்ற எனது இரண்டாவது நூலை வெளியிட்டிருந்தேன்.  புத்தக கண்காட்சியில் பங்குபெறுவதே ஒரு ஆனந்தம் தான். காலை பத்து பதினோறு மணிக்கு புத்தக கண்காட்சிக்குள் நுழைந்தால், மைதானத்தில் அண்டுகையிலேயே அச்சடித்த புத்தகங்களின் வாசம் வீசத்துவங்கிவிடும். எழுத்தை, புத்தகங்களை நேசிப்பவர்களுக்கு மட்டுமே கிக்கேற்றும் ஒரு வாசம் அது. புதிதாக வாங்கிய நூலையே பிரித்து வாசம் பார்க்கும் நமக்கு நம் பெயர் தாங்கிய நூலென்றால் கேட்கவா வேண்டும்? அதெல்லாம் ஒரு பரவசம். வார்த்தையில் விவரிக்க இயலா பரவசம். 

புத்தக கண்காட்சிக்கு இந்தியா வர முடியாத சூழல் இந்த முறையும். 

இந்த புத்தாண்டில் நடந்து கொண்டிருக்கும் புத்தக கண்காட்சியில் அந்த பரவசம் கிடைக்காதோ என்றிருந்த ஏக்கத்தை ஓரளவுக்கேனும் குறைக்கிறது இந்த புகைப்படங்கள். புகைப்படங்களை பகிர்ந்த தோழி அருணாவுக்கு எனது நன்றிகளை தெரிவித்துக்கொள்கிறேன்.

Those Faulty Journeys - 8th Book

Those Faulty Journeys - Emerald Publishers

With immense pleasure, I am sharing with you all the release of my 8th book, "Those Faulty Journeys" by Emerald Publishers. The book is now available on sales in the on-going 42nd book-fair in YMCA ground, Nandanam, Chennai.

Ideally, this should have been my 3rd book since it was developed in parallel along with my 2nd book work titled "Ungal En Enna" but that is what fate is all about right?

Ever since the release of the original version in 2017 in Tamil, the book has undergone considerable updates. I have deleted a few unwanted portions and have added a few pieces of stuff that are relevant. So this book is not just a translated work.

This is my 2nd book in English. A Mathematical Fiction.

Emerald publishers have hosted a wonderful stall in the on-going book festival. My books 'Inexhaustible' and 'Those Faulty Journeys' are both available for purchase from the stall. Guess you can expect up to 25% off on each book in the book-fair. Requesting my friends to make the best use of the opportunity.